مسئله ي اشتغال هم مسئله ي مهمي است، كه عرض كرديم. البته در اين استان و بعضي از استانهاي ديگر، اشتغال اهميت بيشتري دارد. در بعضي جاها كارهاي بهتري شده است، كه ان شاءاللَّه بايد دنبال گيري شود. مسئله ي تقويت توليد داخلي، مسئله ي كشاورزي، مسئله ي صنعت، اينها كارهائي است كه بايد انجام بگيرد.
بيانات مقام معظم رهبري در اجتماع بزرگ مردم كرمانشاه ، 20/7/90
 
همين جا من راجع به محصولات توليدي كشور - كه يكي از دوستان اينجا اشاره كردند، من هم يادداشت كرده بودم كه بگويم - نكته اي را عرض كنم. خوشبختانه ما در كشور و در بخشهاي مختلف، محصولات كيفي داريم. قسمت عمده اي از توليدات كشور، مصرف كننده اش دستگاه هاي دولتي ما هستند. دستگاه هاي دولتي بايستي جزم و عزم داشته باشند بر اين كه جز توليدات داخلي - در آن مواردي كه توليد داخلي وجود دارد - هيچ چيز ديگر مصرف نكنند. يعني واقعاً در محصولاتي كه مشابه داخلي دارد، مطلقاً ممنوع بشوند كه از خارج چيزي وارد نكنند. اين را بخواهيد، در دولت مطرح كنيد، آقاي رئيس جمهور به دستگاه هاي دولتي دستور بدهد؛ و اين ممكن است. ما اين را تجربه كرده ايم. در مواردي به صورت قاطع به يك دستگاهي گفته شد كه اين كاري كه دارد انجام ميگيرد، بايد هيچ محصول غير ايراني در آن به كار نرود؛ و شد، و به بهترين وجهي هم انجام شد. اگر مديران ما عزم را جزم كنند براي اينكه محصول ايراني را، توليد ايراني را به كار بگيرند، هم توليداتِ باكيفيت هست، هم خود اين كار موجب ميشود كه در توليدات داخلي كيفيت بالا برود. اين كار را حتماً بايستي انجام بدهند.
 البته من شنيدم كه دستگاه ها و بانكها و اينها حمايتشان از توليدات داخلي هم ضعيف است؛ يك جاهائي آن توليدكننده ها به خاطر عدم حمايت، به ورشكستگي كشيده ميشوند. با اين مسئله هم بايستي حتماً در خود دولت مقابله بشود؛ يعني دستور داده بشود. بله، يك نكته اي هم گفته شد، كه اتفاقاً من هم همين را اينجا يادداشت كردم؛ كه گاهي اوقات در معاملاتي كه دستگاه دولتي با توليدكننده ي داخلي ميكنند، بدحسابي هست؛ در حالي كه وقتي اين معامله را با يك صنعتگر خارجي ميكنند، پول را نقد ميدهند؛ اما اين را همين طور كش ميدهند - يك سال، دو سال - طلب او را هم نميپردازند. بايد جلوي اينها گرفته شود.
بيانات مقام معظم رهبري در ديدار جمعي از نخبگان و برگزيدگان علمي، 13/7/90

آفات اجتماعي
يكي از آفات موجود اجتماعي ما كه ريشه ي آن، ميراث دوران طاغوت و دوران ظلمانيِ گذشته است، همين است كه افراد، دلبسته ي به توليدات بيگانه باشند. يك وقت توليد داخلي نداشتيم؛ يك وقت توليد داخلي، توليد غير قابل مصرفي بود؛ امروز اينجوري نيست؛ امروز توليدات داخلي، توليدات مرغوب و مطلوب است. در عين حال يك عده اي خوششان مي آيد كه بگويند فلان نشان خارجي روي لباسشان هست يا روي وسيله ي خوراكي شان هست؛ اين يك بيماري است؛ اين بيماري را بايد علاج كرد. اين كار، توجه نكردن به اين است كه ما در اين مملكت داريم زندگي ميكنيم و از نعمتهاي الهي بر اين كشور داريم برخوردار ميشويم. آن وقت پولي را كه در اين كشور به دست مي آوريم، ميريزيم توي جيب يك كارگر خارجي، به زيان يك كارگر داخلي. اين معنايش اين است كه ما به نياز داخل، به كارگر داخل كه دارد زحمت ميكشد و جنس توليد ميكند، بي اعتنائي ميكنيم، ميرويم سراغ كارگر خارجي. اين خيلي عادت بدي است.  در سال جهاد اقتصادي، به نظر من يكي از قلمهاي مجاهدت اقتصادي مردم اين است كه بروند سراغ كالاي ساخت داخل؛ آن را بخواهند. البته اين طرف قضيه هم اين است كه كالاي ساخت داخل بايستي قانع كننده باشد؛ بايستي دوامش، استحكامش، مرغوبيتش جوري باشد كه مشتري را قانع كند؛ اين هر دو در كنار هم، يك كار لازم و واجبي است.
بيانات در ديدار هزاران نفر از كارگران سراسركشور